Spis treści
- Występowanie i biologia szkodnika
- Rozpoznawanie szkód i objawów żerowania
- Znaczenie gospodarcze opuchlaka rudonogiego
- Zwalczanie opuchlaka rudonogiego
- Profilaktyka i metody prewencyjne
Występowanie i biologia szkodnika
Opuchlak rudonóg (Otiorhynchus armadillo) to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych (Curculionidae), który stanowi poważne zagrożenie dla upraw sadowniczych i ozdobnych. Gatunek ten występuje powszechnie w całej Polsce, głównie na stanowiskach wilgotnych i zacienionych. Dorosłe osobniki aktywne są głównie nocą, żerując na liściach wielu gatunków roślin.
Rozpoznawanie szkód i objawów żerowania
Szkody powodowane przez opuchlaka rudonogiego dotyczą zarówno części nadziemnych, jak i podziemnych roślin. Dorosłe chrząszcze wygryzają nieregularne otwory na brzegach liści, podczas gdy larwy żerują korzeniami, co prowadzi do więdnięcia i zamierania roślin. Charakterystyczne objawy obejmują:
- postrzępione brzegi liści,
- nagłe więdnięcie roślin przy dobrej wilgotności gleby,
- zahamowanie wzrostu i deformacje korzeni.
Znaczenie gospodarcze opuchlaka rudonogiego
Opuchlak rudonóg może powodować znaczne straty w uprawach truskawek, malin, borówek, a także w szkółkach roślin ozdobnych. Obecność larw w glebie może prowadzić do upadku całych rzędów roślin, co znaczną obniża plon i jakość produkcji. Z uwagi na szeroki zakres roślin oraz skryty tryb życia larw, szkodnik ten jest trudny do wczesnego wykrycia i zwalczania.
Zwalczanie opuchlaka rudonogiego
Efektywne zwalczanie opuchlaka rudonogiego wymaga stosowania strategii zintegrowanej ochrony roślin. Do najczęściej rekomendowanych metod należą:
Metody chemiczne
Stosowanie insektycydów w fazie intensywnej aktywności dorosłych chrząszczy (wieczorem i nocą) pozwala ograniczyć populację przed złożeniem jaj. Należy dobierać preparaty zarejestrowane dla danego gatunku uprawy, np. dla ochrony truskawki czy ochrony sadów. Przykłady środków ochrony roślin oraz ich dawkowanie znajdują się na stronie PIORiN.
Metody biologiczne
Do biologicznego zwalczania larw stosuje się nicienie z rodzaju Steinernema lub Heterorhabditis, które skutecznie infekują i eliminują stadium glebowe szkodnika. Metoda ta jest szczególnie przydatna w uprawach ekologicznych i integrowanych systemach produkcji.
Profilaktyka i metody prewencyjne
Zapobieganie występowaniu opuchlaka rudonogiego opiera się na działaniach agrotechnicznych i higienie upraw:
- unikać przesadzania roślin z zanieczyszczoną bryłą korzeniową,
- systematyczne usuwanie chwastów i resztek organicznych,
- płytka orka po zbiorach,
- stosowanie siatek entomologicznych ograniczających migrację chrząszczy.
Dobrą praktyką jest również monitoring populacji dorosłych przy pomocy pułapek feromonowych lub tablic lepowych.
Więcej informacji o innych szkodnikach sadowniczych dostępne jest na stronie insektycydy sadownicze.