Spis treści
- Charakterystyka czarnej plamistości łodyg słonecznika
- Objawy choroby
- Czynniki sprzyjające rozwojowi choroby
- Działania profilaktyczne
- Metody zwalczania czarnej plamistości
Charakterystyka czarnej plamistości łodyg słonecznika
Czarna plamistość łodyg słonecznika to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych atakujących uprawy słonecznika. Powoduje znaczne straty plonów, wpływając na jakość oraz ilość ziarna. Choroba rozwija się głównie w okresach wilgotnych, szczególnie gdy temperatury są umiarkowane.
Objawy choroby
Na łodygach roślin pojawiają się początkowo drobne, ciemne plamy, które z czasem powiększają się i zlewają, tworząc rozległe nekrozy. Zainfekowane tkanki czernieją i ulegają zniszczeniu, co prowadzi do osłabienia roślin oraz zwiększonego ryzyka wylegania.
Wpływ na plon
Czarna plamistość łodyg słonecznika prowadzi do zahamowania wzrostu, zmniejszenia masy 1000 nasion oraz pogorszenia ich jakości. Uszkodzenia łodyg obniżają efektywność transportu substancji odżywczych.
Czynniki sprzyjające rozwojowi choroby
- wysoka wilgotność gleby i powietrza,
- umiarkowane temperatury (18–25°C),
- gęste siewy i słaba wentylacja między roślinami,
- obecność resztek roślinnych na polu.
Działania profilaktyczne
Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia czarnej plamistości łodyg słonecznika, warto stosować:
- właściwy płodozmian z unikaniem upraw roślin z rodziny astrowatych po sobie,
- głębokie przyorywanie resztek pożniwnych,
- selekcjonowane i zdrowe materiały siewne,
- optymalne zagęszczenie roślin na jednostce powierzchni.
Metody zwalczania czarnej plamistości
W przypadku wystąpienia objawów choroby konieczne może być zastosowanie środków ochrony roślin. Na rynku dostępne są fungicydy rekomendowane do ochrony słonecznika. Ważne jest przestrzeganie zaleceń agrotechnicznych oraz monitorowanie plantacji w okresie intensywnego wzrostu. Należy stosować się do zaleceń Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Więcej informacji o uprawie znajdziesz na stronie słonecznik.