Głownia źdźbłowa żyta

Spis treści

• Charakterystyka choroby
• Objawy głowni źdźbłowej żyta
• Cykl życiowy patogenu
• Warunki sprzyjające infekcji
• Metody zwalczania
• Profilaktyka i dobre praktyki
• Podsumowanie

Charakterystyka choroby

Głownia źdźbłowa żyta to choroba grzybowa wywoływana przez Urocystis occulta, dotykająca przede wszystkim Żyto ozime. Schorzenie to może prowadzić do znacznych strat plonów poprzez uszkodzenie łodyg oraz utrudnienie prawidłowego wzrostu roślin.

Objawy głowni źdźbłowej żyta

Główne objawy infekcji widoczne są na źdźbłach, gdzie tworzy się charakterystyczny, ciemny nalot zbudowany ze skupisk zarodników grzyba. Z czasem powierzchnia pędów może ulegać pękaniu, a chora roślina wykazuje zahamowanie wzrostu i deformacje.

Cykl życiowy patogenu

Patogen zimuje w glebie w postaci przetrwalników. Wiosną, podczas kiełkowania roślin, dochodzi do infekcji siewek przez korzenie. Grzyb rozprzestrzenia się w tkankach, osiągając źdźbło, gdzie tworzy zarodniki przetrwalnikowe, rozsiewane podczas żniw i dalszych prac polowych.

Warunki sprzyjające infekcji

Rozwojowi choroby sprzyjają chłodne i wilgotne warunki podczas kiełkowania żyta oraz długi okres wschodzenia. Zanieczyszczone pole oraz brak zmianowania znacznie zwiększają ryzyko porażenia.

Metody zwalczania

Skuteczna ochrona przed głownią źdźbłową żyta wymaga kompleksowego podejścia:

• Stosowanie kwalifikowanego, zaprawionego materiału siewnego.
• Zaprawy fungicydowe chroniące przed infekcją doglebową.
• Regularna rotacja upraw na polu.
• Unikanie siewu w warunkach sprzyjających infekcji.

Więcej o tej chorobie można przeczytać na stronie Głownia źdźbłowa żyta.

Oficjalne informacje można również znaleźć na stronie Ministerstwa Rolnictwa oraz Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

Profilaktyka i dobre praktyki

Ochrona profilaktyczna obejmuje:

• Utrzymywanie zdrowej struktury gleby.
• Odpowiedni dobór odmian odpornych na choroby.
• Monitorowanie stanu zdrowia roślin i wczesna reakcja na objawy infekcji.

Podsumowanie

Głownia źdźbłowa żyta to poważna choroba zbóż, której zapobieganie i zwalczanie wymaga łączenia działań agrotechnicznych i chemicznych. Regularne stosowanie zapraw, zmienność upraw oraz kontrola stanu pola są kluczowe w ograniczaniu strat ekonomicznych i plonów.

Dodatkowe informacje i zalecenia znajdują się na stronie: ochrona zbóż ozimych oraz ochrona zbóż jarych