Spis treści
- Występowanie i siedliska
- Charakterystyka morfologiczna
- Biologia i cykl życiowy
- Znaczenie gospodarcze i szkodliwość
- Metody zwalczania
- Podsumowanie
Występowanie i siedliska
Iglica pospolita (Erodium cicutarium) to jednoroczna lub dwuletnia roślina należąca do rodziny bodziszkowatych. Gatunek ten występuje powszechnie w całej Polsce, preferując gleby lekkie, piaszczyste i dobrze nasłonecznione. Cechuje się wysoką tolerancją na suszę oraz zdolnością do szybkiej kolonizacji terenów ruderalnych, nieużytków i skrajów pól.
Charakterystyka morfologiczna
Roślina osiąga od 10 do 40 cm wysokości. Liście pierzasto podzielone, owłosione, z charakterystycznym zapachem. Kwiaty drobne, pięciopłatkowe, o barwie od jasnoróżowej do purpurowej. Owocem jest rozłupnia rozpadająca się na charakterystyczne rozłupki z „ogonkiem” przypominającym igłę – stąd nazwa iglica.
Rozpoznawanie iglicy pospolitej
Gatunek można łatwo rozpoznać po spiralnie skręconych rozłupkach, które po dojrzeniu odrywają się od rośliny i zakotwiczają się w glebie. Ta unikalna cecha zapewnia skuteczne rozsiewanie nasion.
Biologia i cykl życiowy
Iglica pospolita rozpoczyna kiełkowanie wczesną wiosną. W zależności od warunków atmosferycznych, może kwitnąć już w maju i kontynuować kwitnienie aż do września. Roślina rozmnaża się wyłącznie generatywnie przez nasiona, których liczba waha się od kilkudziesięciu do kilkuset na jednej roślinie.
Znaczenie gospodarcze i szkodliwość
Iglica pospolita jest uznawana za chwast segetalny, występujący głównie w uprawach zbóż, kukurydzy oraz roślin okopowych. Jej konkurencyjność wobec roślin uprawnych wynika z szybkiego wzrostu, zdolności do wytwarzania znacznej biomasy i skutecznego rozsiewania. Może powodować spadki plonów poprzez zagęszczenie łanu, ograniczenie dostępu do światła i zasobów gleby.
Metody zwalczania
Skuteczne zwalczanie iglicy pospolitej wymaga zastosowania podejścia zintegrowanego, łączącego metody agrotechniczne, mechaniczne i chemiczne.
Metody agrotechniczne
- Płytka uprawa pożną jesienią lub wczesną wiosną w celu zniszczenia wschodzących siewek,
- Stosowanie zmianowania upraw,
- Unikanie nadmiernego spulchniania gleby, które sprzyja kiełkowaniu nasion iglicy.
Metody mechaniczne
- Płytkie bronowanie i wałowanie,
- Odchwaszczanie mechaniczne między rzędami roślin,
- Koszenie nieużytków i obrzeży pól.
Metody chemiczne
W celu chemicznego ograniczenia występowania iglicy pospolitej należy dobierać herbicydy selektywne zarejestrowane do użycia w danej uprawie. Dobór środków należy opierać na aktualnych zaleceniach PIORiN.
W serwisie INNVIGO można znaleźć dedykowane rozwiązania i zalecenia dotyczące zwalczania iglicy pospolitej i innych chwastów w uprawach kukurydzy czy ziemniaka.
Podsumowanie
Iglica pospolita to gatunek charakteryzujący się wysoką ekspansywnością i przystosowaniem do warunków stresowych. Jako chwast, stanowi realne zagrożenie dla wielu upraw polowych. Skuteczne zwalczanie wymaga kompleksowego podejścia, łączącego profilaktykę, zabiegi mechaniczne i środki ochrony roślin. Monitorowanie stanowisk oraz szybka reakcja na pierwsze objawy obecności rośliny są kluczowe dla ochrony plonów.