Gatunek fusarium w Polsce najczęściej izolowany z nasion zbóż (pszenica, jęczmień, żyto, pszenżyto i owies), a także plew. Jego znaczenie rośnie nie tylko ze względu na patogeniczność w stosunku do upraw ale przed wszystkim ze względu na bardzo dużą zdolność do produkcji silnych toksyn w ziarnie i w produktach przetworzonych (np. chlebie, płatkach, makaronach).
Obecność Fusarium poae w produktach spożywczych oraz w paszy niesie za sobą duże ryzyko pogorszenia stanu zdrowia a nawet zagrożenia życia dla ludzi i zwierząt. Związane ono jest z konsumpcją dużej ilości różnego rodzaju metabolitów wtórnych – trucizn, które nie ulegają degradacji w trakcie procesu przetwarzania.
Patogen produkuje: trichoteceny grupy A: DAS, SCR, MAS, STO, HT-2, T-2, NEO, trichoteceny grupy B: NIV, FUS-X a także: BEA,ENN, MON
Istnieje wiele metod detekcji ilościowej mykotoksyn: HPLC, GS-MJ, ELISA, IAC, FP, MALDI-TOF MS, PCR. Nie są to jednak analizy proste, szybkie i tanie. Wiele z mykotoksyn nie ma ustalonej dopuszczalnych norm zawartości w produktach spożywczych np. SCR, DAS, HT-2, T-2, NEO, NIV, ENN, BEA, MON
Nasze badania wskazują na nieco inną podatność Fusarium poae na powszechnie wykorzystywane fungicydy do ograniczania chorób popularnie nazywanych fuzariozami.
