Źródłem infekcji suchej zgnilizny kapustnych są zarodniki grzybów Leptshaeria maculans i Leptoshaeria biglobosa.
Zarodniki są uwalniane jesienią i wczesną wiosną z owocników grzyba rozwijających się na resztkach pożniwnych z poprzedniego roku. Pozostawione ścierniska rzepaczane, ale również nieprzyorane reszki pożniwne, także te pozostałe na powierzchni z powodu ograniczonej uprawy, są w praktyce źródłem infekcji nowych zasiewów rzepaku w promieniu kilkuset metrów. Ze względu na suszę i niską wilgotność uwalnianie zarodników w powietrze może w tym roku być opóźnione ale kiedy wilgotność i temperatury osiągną progowe wartości proces ten nastąpi. To rodzi określone konsekwencje dla plantatorów, którzy mają swoje plantacje rzepaku w sąsiedztwie źródeł infekcji. Scenariusze ochrony w tym wypadku należy modyfikować w zależności także od tego czy wykonano już zabieg fungicydowy, czy skracający czy jedno i drugie oraz kiedy.
Na zdjęciach jęczmień ozimy zasiany bezorkowo po rzepaku ozimym (pozostawiona na powierzchni gleby duża ilość porażonych rzepaczanych resztek pożniwnych z owocnikami grzybów).
A. Brachaczek