Spis treści
- Charakterystyka pchełki falistosmugiej
- Występowanie i warunki sprzyjające
- Objawy żerowania i szkody
- Zwalczanie pchełki falistosmugiej
- Działania profilaktyczne
Charakterystyka pchełki falistosmugiej
Pchełka falistosmuga (Phyllotreta undulata) to niewielki chrzaszcz z rodziny stonkowatych, należący do grupy pchełek, rozpoznawalny po charakterystycznych falistych smugach na pokrywach skrzydeł. Dorosłe osobniki osiągają od 2 do 2,5 mm długości. Ubarwienie ciemne, z jasnymi, falistymi liniami biegnącymi wzdłuż ciała, czyni je łatwo rozpoznawalnymi.
Występowanie i warunki sprzyjające
Pchełka falistosmuga jest powszechnie spotykana na obszarze całej Polski. Preferuje gleby lekkie, szybko nagrzewające się, co sprzyja jej aktywności wiosną. Występuje szczególnie często w uprawach roślin kapustnych, takich jak:
- rzepak ozimy i jary,
- rzepa,
- kapusta,
- kalafior,
- brukiew.
Objawy żerowania i szkody
Dorosłe chrzaszcze pojawiają się najczęściej w kwietniu i maju. Żerują na liścieniach i młodych liściach, powodując charakterystyczne, drobne otworki – tzw. „okienka”. Młode rośliny mogą zostać poważnie osłabione, co prowadzi do:
- spowolnienia wzrostu,
- obniżenia plonowania,
- nawet całkowitego zamierania siewek.
Larwy natomiast żerują w systemie korzeniowym, powodując dodatkowe szkody.
Zwalczanie pchełki falistosmugiej
Skuteczne zwalczanie pchełki falistosmugiej opiera się na monitoringu i wczesnym wykrywaniu szkodnika. Gdy liczebność przekroczy próg ekonomicznej szkodliwości (około 1-2 chrzaszczy na roślinę), należy podjąć interwencję chemiczną.
Zabiegi należy wykonywać preparatami insektycydowymi dopuszczonymi do stosowania w danej uprawie, zgodnie z zaleceniami PIORiN. Informacje szczegółowe znajdują się na stronie Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
Przykładowe preparaty i strategie
- Stosowanie środków o szybkim działaniu kontaktowym.
- Łączenie substancji o różnym mechanizmie działania, by zapobiec odporności.
Skonsultuj dobór środka z doradcą rolniczym lub producentem środków ochrony roślin.
Działania profilaktyczne
W profilaktyce duże znaczenie ma:
- nieniszcząca uprawa pożną jesienią (minimalizacja liczby miejsc zimowania),
- wysiew odmian odpornych lub mniej podatnych,
- utrzymanie płodozmianu ograniczającego rozwój populacji,
- monitoring upraw już od fazy wschodów.
Powiazane informacje
Wczesna reakcja oraz łączenie metod chemicznych i agrotechnicznych zapewnia skuteczną ochronę upraw przed pchełką falistosmugą.