Spis treści
- Charakterystyka pchełki lnowej
- Cykl życiowy i biologia szkodnika
- Szkody wyrządzane przez pchełkę lnową
- Monitoring i rozpoznawanie
- Zalecenia agrotechniczne i ochrona
- Podsumowanie
Charakterystyka pchełki lnowej
Pchełka lnowa (Aphthona euphorbiae) to groźny szkodnik upraw lnu, który może znacząco ograniczyć plony. Ten niewielki chrząszcz z rodziny stonkowatych (Chrysomelidae) żeruje przede wszystkim na siewkach i młodych roślinach lnu zwyczajnego. Charakteryzuje się skocznością, metalicznym zabarwieniem oraz owalnym ciałem osiągającym długość do 3 mm.
Cykl życiowy i biologia szkodnika
Pchełka lnowa rozwija jedno pokolenie rocznie. Zimuje w stadium larwalnym w glebie, gdzie żeruje na korzeniach chwastów i roślin żywicielskich. Wiosną dorosłe osobniki pojawiają się na polach lnu, rozpoczynając żerowanie na liścieniach i liściach siewek. Składanie jaj odbywa się w glebie, a wylęgłe larwy żerują na korzeniach roślin.
Szkody wyrządzane przez pchełkę lnową
Największe szkody są powodowane przez postać dorosłą. Chrząszcze wygryzają otwory w liściach, co prowadzi do zahamowania wzrostu, uszkodzeń tkanek asymilacyjnych i w efekcie – spadku plonów. Szkodliwość pchełki lnowej wzrasta przy dużej liczebności populacji oraz w warunkach suszy, kiedy rośliny gorzej regenerują uszkodzenia.
Monitoring i rozpoznawanie
Skuteczny monitoring pchełki lnowej powinien rozpoczynać się już na początku wschodów lnu. Do obserwacji wykorzystuje się tablice lepowe lub inspekcję roślin na obecność wygryzień. Progowy poziom szkodliwości wynosi około 3–5 chrząszczy na 1 m² lub uszkodzenia sięgające 10% powierzchni liścieni.
Zalecenia agrotechniczne i ochrona
Zwalczanie pchełki lnowej należy rozpocząć od metod agrotechnicznych, takich jak:
- utrzymywanie odpowiedniej rotacji upraw,
- unikanie wysiewu lnu po lnie,
- mechaniczne niszczenie resztek roślinnych,
- stosowanie uprawy roli ograniczającej przeżywalność larw w glebie.
W razie potrzeby należy wdrożyć ochronę chemiczną, zgodnie z aktualnymi zaleceniami PIORiN, pamiętając o okresie karencji i wpływie środków na organizmy pożyteczne.
Podsumowanie
Pchełka lnowa jest jednym z istotnych szkodników uprawy lnu. Wczesne rozpoznanie, regularny monitoring oraz wdrażanie działań prewencyjnych i interwencyjnych są kluczowe dla skutecznej ochrony upraw. Zintegrowane podejście do ochrony roślin pozwala ograniczyć populację tego szkodnika bez nadmiernego obciążania środowiska.
Dowiedz się więcej o ochronie upraw takich jak buraki cukrowe czy ziemniak na stronie innvigo.com.