Spis treści
- Charakterystyka wciornastka grochowca
- Występowanie i rośliny żerniowe
- Cykl życiowy i biologia szkodnika
- Szkodliwość i objawy żarłości
- Monitoring i progowanie zagrożenia
- Metody zwalczania wciornastka grochowca
Charakterystyka wciornastka grochowca
Wciornastek grochowiec (Kakothrips robustus) to drobny, ciemno ubarwiony owad z rzędu wciornastków (Thysanoptera), który stanowi istotne zagrożenie dla roślin uprawnych, zwłaszcza roślin strączkowych. Osiąga długość ok. 1,5 mm i posiada charakterystyczne, wąskie skrzydła obrzeżone frędzlami.
Występowanie i rośliny żerniowe
Szkodnik ten występuje powszechnie w całej Europie, w tym w Polsce. Najczęściej zasiedla plantacje grochu, bobu, łubinu oraz innych roślin motylkowatych. Obecność wciornastka może prowadzić do istotnych strat gospodarczych, szczególnie w przypadku intensywnych upraw polowych.
Cykl życiowy i biologia szkodnika
Wciornastek grochowiec zimuje w stadium osobników dorosłych lub larw, zazwyczaj w resztkach roślinnych lub w glebie. Wiosną następuje wylęg nowych osobników, które szybko kolonizują uprawy. Rozwój wciornastka zależy od warunków termicznych, a w sezonie może wystąpić kilka pokoleń. Larwy i osobniki dorosłe odżywiają się sokami roślinnymi, nakłuwając tkanki roślin.
Szkodliwość i objawy żarłości
Objawy żarłości obejmują srebrzystoszare przebarwienia, deformacje liści i kwiatów oraz zahamowanie wzrostu roślin. Uszkodzenia mają charakter mechaniczny oraz toksyczny, ponieważ owad wprowadza enzymy trawiące tkanki. Skutkiem intensywnego żarłościa może być obniżenie plonu i jakości nasion.
Monitoring i progowanie zagrożenia
Skuteczna ochrona roślin przed wciornastkiem grochowcem wymaga regularnego monitoringu. Zaleca się stosowanie tablic lepowych oraz lustracje roślin, szczególnie w fazie pąkowania i kwitnienia. Próg ekonomicznej szkodliwości wynosi zazwyczaj od kilku do kilkunastu osobników na 10 roślinach, jednak wartość ta może się różnić w zależności od gatunku uprawy i fazy rozwojowej.
Metody zwalczania wciornastka grochowca
Zabiegi agrotechniczne
W celu ograniczenia populacji wciornastka należy unikać uprawy roślin żarłościowych w pobliżu zeszłorocznych plantacji. Ważne jest także stosowanie płodozmianu oraz niszczenie resztek pożniwnych.
Zwalczanie biologiczne i mechaniczne
Naturalnymi wrogami wciornastka grochowca są drapieżne roztocza, np. Amblyseius cucumeris, które można wprowadzać do upraw pod osłonami. Pomocne są również odkurzacze entomologiczne oraz próby ograniczania liczebności poprzez usuwanie chwastów, będących roślinami żarłościowymi.
Metody chemiczne
W przypadku przekroczenia progu szkodliwości należy rozważyć zastosowanie środków ochrony roślin, zgodnie z aktualnym rejestrem MRiRW. Należy jednak unikać wielokrotnego stosowania tych samych substancji, aby zminimalizować ryzyko uodpornienia populacji.
Zdobądź więcej informacji na temat nowoczesnych środków ochrony roślin INNVIGO.