Zapoznaj się z nasza ofertą

Powój polny

Spis treści

Występowanie i charakterystyka powoju polnego

Powój polny (Convolvulus arvensis) to wieloletni chwast występujący powszechnie na terenie całej Polski. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne, bogate w węgiel wapnia. Roślina ta najczęściej pojawia się na ugorach, miedzach, w sadach, ogrodach oraz na polach uprawnych.

Powój charakteryzuje się zdolnością do intensywnego rozrastania się, co czyni go trudnym do wyeliminowania chwastem wieloletnim.

Identyfikacja i cechy rozpoznawcze

Powój polny wyróżnia się pędami wijącymi się wokół innych roślin. Liście mają kształt strzałkowaty, kwiaty zaś są lejkowate, zazwyczaj białe lub różowe, o średnicy 2-2,5 cm. Kwitnienie trwa od czerwca do września.

System korzeniowy powoju jest bardzo głęboki i rozbudowany. Kiełkuje z nasion oraz z fragmentów korzeni, co znacznie utrudnia zwalczanie tego gatunku.

Szkodliwość gospodarcza

Powój polny konkuruje z roślinami uprawnymi o światło, wodę i składniki pokarmowe. Oplątując łodygi roślin, ogranicza ich rozwój i plonowanie. Może powodować wyleganie zbóż oraz utrudnienia w zbiory mechaniczne.

Wysoka zdolność regeneracyjna powoju sprawia, że jest to jeden z najbardziej uciążliwych chwastów w rolnictwie.

Metody zwalczania powoju polnego

Metody agrotechniczne

Regularne zabiegi uprawowe, takie jak podorywki i głębokie orki, mogą ograniczać rozrost systemu korzeniowego. Zaleca się częste odłogowanie i wprowadzenie zmianowania upraw z roślinami okopowymi.

Metody mechaniczne

Mechaniczne zwalczanie obejmuje usuwanie powoju poprzez pielenie oraz koszenie, jednak metody te są skuteczne jedynie w połączeniu z innymi strategiami.

Metody chemiczne

W celu efektywnego zwalczania powoju polnego można stosować HERBICYDY o działaniu układowym, skuteczne przeciwko chwastom wieloletnim. Wskazane jest przeprowadzenie zabiegów w fazie intensywnego wzrostu chwastu.

Przy wyborze środków ochrony roślin należy przestrzegać zaleceń etykiety oraz przepisów PIORiN i MRiRW.

Działania profilaktyczne

Profilaktyka polega na ograniczaniu rozprzestrzeniania się nasion powoju. W tym celu należy unikać kompostowania chwastów zawierających nasiona, stosować czysty materiał siewny oraz regularnie czyścić maszyny rolnicze.

Wprowadzenie zmianowania z roślinami konkurencyjnymi, takimi jak łubiny czy łąki wieloletnie, również ogranicza presję powoju polnego.

Podsumowanie

Powój polny to uciążliwy chwast o dużej zdolności adaptacyjnej i regeneracyjnej. Skuteczna walka z nim wymaga działań zintegrowanych: mechanicznych, agrotechnicznych oraz chemicznych. Regularne monitorowanie pola i stosowanie profilaktyki pozwala ograniczyć jego występowanie i minimalizować straty plonów.