Spis treści
- Charakterystyka sałaty kompasowej
- Występowanie i siedliska
- Identyfikacja rośliny
- Znaczenie w rolnictwie
- Metody zwalczania sałaty kompasowej
- Podsumowanie
Charakterystyka sałaty kompasowej
Sałata kompasowa (Lactuca serriola) to jednoroczna lub dwuletnia roślina zielna należąca do rodziny astrowatych (Asteraceae). Wyróżnia się pionowym ustawieniem liści, co przypomina wygląd kompasu, od czego pochodzi jej nazwa. Jest to chwast o wysokiej zdolności przystosowawczej, który może stanowić problem na polach uprawnych.
Występowanie i siedliska
Roślina ta występuje powszechnie w całej Europie, w tym w Polsce. Preferuje gleby suche, średnio żyzne, często pojawia się na ugorach, przydrożach, nasypach kolejowych oraz w uprawach zbóż i rzepaku. Cechuje się wysoką tolerancją na warunki stresowe, w tym suszę.
Identyfikacja rośliny
Liście sałaty kompasowej są pierzasto zębate i ustawione wzdłuż osi pędu, skierowane krawędziami w kierunku północ-południe. Kwiaty zebrane są w koszyczki o barwie jasnożółtej. Roślina dorasta do 1,5 m wysokości. Pędy i liście zawierają białe mleczko.
Znaczenie w rolnictwie
Obecność sałaty kompasowej w uprawach prowadzi do konkurencji o światło, wodę i składniki pokarmowe, co obniża plon. Jest szczególnie uciążliwa w uprawach rzepaku i zbóż ozimych. Dodatkowo, może być gospodarzem dla niektórych chorób i szkodników roślin uprawnych.
Metody zwalczania sałaty kompasowej
Profilaktyka
- Stosowanie prawidłowego płodozmianu.
- Unikanie przenoszenia nasion poprzez oczyszczanie maszyn i narzędzi.
Metody mechaniczne
- Głębokie orki oraz podorywki ograniczające wschody.
- Regularne koszenie nieużytków i poboczy.
Metody chemiczne
W przypadku intensywnego zachwaszczenia zaleca się stosowanie herbicydów selektywnych dostosowanych do uprawy. Aktualne zalecenia środków ochrony roślin należy sprawdzać w rejestrze MRiRW.
Więcej informacji na temat chwastów w uprawach znajdziesz na stronie INNVIGO – chwasty
Podsumowanie
Sałata kompasowa to chwast o wysokiej zdolności konkurencyjnej, który wymaga odpowiedniego podejścia agrotechnicznego i chemicznego. Skuteczna kontrola tej rośliny przyczynia się do poprawy efektywności uprawy oraz minimalizacji strat plonów.