Spis treści
- Występowanie i znaczenie gospodarcze
- Rozpoznawanie szkodnika
- Cykl życiowy i rozwój
- Szkody wyrządzane przez miodówkę gruszowo-plamistą
- Monitoring i prognozowanie zagrożenia
- Zwalczanie i metody ochrony
- Podsumowanie
Występowanie i znaczenie gospodarcze
Miodówka gruszowo-plamista (Cacopsylla pyri) to jeden z najgroźniejszych szkodników upraw gruszy w Polsce. Szeroko rozpowszechniona, szczególnie w sadach intensywnych, powoduje znaczne straty gospodarcze, przede wszystkim poprzez osłabienie wzrostu drzew, pogorszenie jakości plonów oraz sprzyjanie rozwojowi chorób grzybowych.
Rozpoznawanie szkodnika
Owad dorosły miodówki gruszowo-plamistej mierzy ok. 2,5-3 mm. Charakteryzuje się jasnobrązowym ciałem z wyraźną plamistością skrzydeł. Larwy są jasnożółte do zielonkawych, z widocznymi czerwonymi oczami. Łatwo rozpoznać je po obfitym wytwarzaniu spadzi.
Cykl życiowy i rozwój
Miodówka gruszowo-plamista zimuje jako osobnik dorosły w koronie drzewa, pod łuskami pąków lub w spękaniach kory. Wiosną, przy temperaturze powyżej 10°C, rozpoczyna żywienie i składanie jaj. Rocznie rozwija się od 3 do 5 pokoleń. Larwy żyją głównie na spodniej stronie liści oraz młodych pędach.
Szkody wyrządzane przez miodówkę gruszowo-plamistą
Największe szkody powoduje masowe wydzielanie spadzi, która pokrywa liście i owoce, prowadzi do zakłóceń w fotosyntezie oraz stwarza dogodne warunki dla rozwoju grzybów sadzakowych. Uszkodzenia pędów i pąków skutkują deformacjami i ograniczonym wzrostem drzew.
Monitoring i prognozowanie zagrożenia
Monitoring miodówki gruszowo-plamistej powinien rozpoczynać się wczesną wiosną poprzez lustracje pąków i pędów. Do skutecznych narzędzi należą tablice lepowe oraz bezpośrednia obserwacja liczebności jaj i larw. Decyzje o zabiegach ochrony należy opierać na progu ekonomicznej szkodliwości.
Zwalczanie i metody ochrony
W ochronie przed miodówką gruszowo-plamistą zaleca się podejście zintegrowane. Obejmuje ono:
- usuwanie zainfekowanych pędów i formowanie koron drzew,
- regularny monitoring populacji,
- zabiegi chemiczne zgodnie z zaleceniami PIORiN,
- stosowanie selektywnych środków ochrony roślin, aby nie niszczyć naturalnych wrogów szkodnika.
Warto też śledzić zalecenia sezonowe i dobierać preparaty zgodnie z aktualnymi programami ochrony roślin sadowniczych.
Podsumowanie
Miodówka gruszowo-plamista jest szkodnikiem o dużym znaczeniu ekonomicznym w uprawach gruszy. Jej skuteczne zwalczanie wymaga łączenia metod agrotechnicznych, biologicznych i chemicznych. Wczesne wykrycie obecności szkodnika oraz regularne lustracje sadów pozwalają zminimalizować straty i utrzymać wysoką jakość plonów.
Dowiedz się więcej na temat technologii ochrony sadownictwa według Innvigo.