Spis treści
- Charakterystyka pachówki strąkóweczki
- Występowanie i zasięg geograficzny
- Cykl życiowy i biologia szkodnika
- Znaczenie gospodarcze i szkodliwość
- Monitoring i progowanie
- Metody zwalczania pachówki strąkóweczki
- Działania profilaktyczne
Charakterystyka pachówki strąkóweczki
Pachówka strąkóweczka (Cydia nigricana) to niewielki motyl z rodziny zwójkowatych, uznawany za groźnego szkodnika upraw bobowatych, głównie grochu. Dorosłe osobniki osiągają długość 5-6 mm, a ich skrzydła przybierają ciemnobrązową barwę z jasnymi przepaskami.
Występowanie i zasięg geograficzny
Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie, występuje również w Polsce. Zasiedla głównie tereny uprawne, szczególnie pola grochu siewnego, gdzie stanowi istotne zagrożenie dla plonów.
Cykl życiowy i biologia szkodnika
Pachówka strąkóweczka rozwija jedno pokolenie rocznie. Dorosłe motyle pojawiają się od maja do lipca, a samice składają jaja na młodych strąkach. Larwy wgryzają się do wnętrza, gdzie żery na nasionach. Po zakończeniu rozwoju opuszczają strąki i przepoczwarzają się w glebie.
Znaczenie gospodarcze i szkodliwość
Największe straty powodują larwy niszczące nasiona, co znacząco obniża jakość i ilość plonu. Uszkodzenia sprzyjają także wtórnym infekcjom grzybowym. Szkodnik może spowodować straty sięgające nawet 30% plonów.
Monitoring i progowanie
Do monitoringu stosuje się pułapki feromonowe, które pozwalają określić termin pojawu dorosłych. Próg ekonomicznej szkodliwości wynosi średnio 5-10 motyli na pułapkę tygodniowo lub 10-15% strąków z jajami/larwami w fazie strąkowania.
Metody zwalczania pachówki strąkóweczki
Efektywne zwalczanie opiera się na łączeniu metod:
- chemicznych (zabiegi insektycydowe wykonywane na podstawie monitoringu),
- agrotechnicznych (unikanie monokultur, płytkie podorywki, terminowe siewy),
- biologicznych (zachowanie bioróżnorodności, naturalni wrogowie).
Zaleca się wybieranie środków zgodnych z etykietą i aktualnymi zaleceniami PIORiN.
Działania profilaktyczne
Ograniczenie populacji pachówki strąkóweczki możliwe jest poprzez:
- zmianowanie z uprawami niebobowatymi,
- niszczenie resztek pożniwnych,
- stosowanie odmian mniej podatnych na żery larw,
- stosowanie biologicznych regulatorów populacji szkodnika.
Więcej informacji o zwalczaniu szkodników w uprawach można znaleźć na stronie INNVIGO