Spis treści
- Występowanie i identyfikacja pchełki smużkowanej
- Cykl życiowy i biologia szkodnika
- Szkody wyrządzane przez pchełkę smużkowaną
- Monitoring i progowanie ekonomiczne
- Metody zwalczania pchełki smużkowanej
Występowanie i identyfikacja pchełki smużkowanej
Pchełka smużkowana (Phyllotreta undulata) należy do rodziny stonkowatych i jest jednym z najgroźniejszych szkodników roślin krzyżowych, w tym kapusty, rzodkiewki i rzepaku. Występuje powszechnie w całej Polsce, szczególnie licznie na glebach lekkich i dobrze nagrzewających się. Charakterystycznymi cechami są niewielkie rozmiary (2-3 mm), ciemnobrązowy kolor z dwoma wyraźnymi, jasnymi smużkami na pokrywach skrzydeł.
Cykl życiowy i biologia szkodnika
Pchełka smużkowana zimuje w stadium dorosłym w ściołach, pod resztkami roślinnymi oraz w glebie. Wiosną, przy temperaturach przekraczających 10°C, dorosłe osobniki opuszczają miejsca zimowania i zaczynają żerować na siewkach roślin. Samice składają jaja do gleby w pobliżu roślin żywicielskich. Larwy rozwijają się w glebie, żerując na korzeniach. Po około 4 tygodniach następuje przepoczwarzenie, a nowe pokolenie pojawia się latem.
Szkody wyrządzane przez pchełkę smużkowaną
Dorosłe osobniki pchełki smużkowanej żerują na liściach, powodując charakterystyczne dziurki zwane „okienkowaniem”. Uszkodzenia są szczególnie niebezpieczne w fazie kiełkowania i wschodów, ponieważ mogą prowadzić do zahamowania wzrostu, deformacji lub nawet obumierania siewek. Larwy natomiast podgryzają korzenie, co osłabia system korzeniowy i wpływa negatywnie na pobieranie wody i składników pokarmowych.
Monitoring i progowanie ekonomiczne
Regularny monitoring upraw pod kątem obecności pchełki smużkowanej jest kluczowy dla skutecznej ochrony. Zaleca się stosowanie tablic lepowych oraz przeglądanie roślin na obecność uszkodzeń liści. Progowe liczby osobników wskazujące na konieczność zabiegów chemicznych zależą od fazy rozwojowej roślin i warunków pogodowych.
Metody zwalczania pchełki smużkowanej
Metody agrotechniczne
Skuteczne ograniczenie liczebności pchełki można osiągnąć poprzez:
- późne siewy,
- uprawę roślin pułapkowych,
- niszczenie resztek pożniwnych.
Zwalczanie chemiczne
W przypadku przekroczenia progu ekonomicznej szkodliwości należy zastosować insektycydy dopuszczone do stosowania w uprawach krzyżowych. Zawsze należy przestrzegać zaleceń etykiety oraz dbać o rotację substancji czynnych, aby zapobiec powstawaniu odporności.
Zwalczanie biologiczne i integrowane
W ramach integrowanej ochrony roślin warto wdrażać biologiczne metody ograniczania populacji pchełki, w tym stosowanie naturalnych wrogów oraz biopreparatów.
Przydatne informacje
Dowiedz się więcej o ochronie kapusty oraz innych szkodnikach rzepaku i warzyw.
Linki zewnętrzne
Więcej informacji można znaleźć na stronie PIORiN.