Zapoznaj się z nasza ofertą

Pryszczarek jabłoniak

Spis treści

Charakterystyka pryszczarka jabłoniaka

Pryszczarek jabłoniak (Dasineura mali) to muchówka z rodziny pryszczarkowatych (Cecidomyiidae), występująca głównie w sadach jabłoniowych. Szkodnik ten żeruje na najmłodszych częściach drzew, powodując deformacje i uszkodzenia pędów.

Cykl życiowy i biologia szkodnika

Cykl rozwojowy pryszczarka jabłoniaka obejmuje kilka pokoleń w sezonie. Dorosłe osobniki pojawiają się wiosną, tuż po ruszeniu wegetacji jabłoni. Samice składają jaja na najmłodszych liściach i pędach, z których wylęgają się larwy żerujące w tkankach roślin. Po zakończeniu żerowania larwy spadają do gleby, gdzie się przepoczwarzają.

Objawy żerowania i szkody

Pryszczarek jabłoniak powoduje charakterystyczne objawy: zniekształcenia i skręcenia liści, deformacje pędów oraz zahamowanie wzrostu młodych przyrostów. Przy silnym porażeniu może dochodzić do osłabienia drzewa i spadku plonowania.

Zidentyfikowanie zagrożenia

W celu wczesnego wykrycia obecności szkodnika należy regularnie obserwować najmłodsze części pędów i liści. Widoczne skręcenia i czerwone larwy w tkankach to sygnał alarmowy.

Monitoring i progowanie

Skuteczny monitoring pryszczarka jabłoniaka polega na bezpośredniej obserwacji objawów żerowania oraz stosowaniu pułapek feromonowych. Obecnie nie ustalono jednoznacznych progów ekonomicznej szkodliwości, jednak przy pojawieniu się pierwszych objawów warto rozważyć zabiegi interwencyjne.

Metody zwalczania pryszczarka jabłoniaka

Ochrona przed pryszczarkiem jabłoniakiem wymaga działań zintegrowanych. W pierwszej kolejności zaleca się stosowanie:

  • zabiegów chemicznych w fazie tuż po kwitnieniu jabłoni,
  • preparatów o działaniu wgłębnym i systemicznym,
  • dokładnego pokrycia korony drzew cieczą roboczą.

Aktualne rekomendacje i produkty znajdziesz w dziale insektycydy sadownicze na stronie Innvigo.

Działania profilaktyczne i dobre praktyki

W celu ograniczenia występowania pryszczarka jabłoniaka warto stosować:

  • racjonalne cięcie drzew i usuwanie porażonych pędów,
  • utrzymywanie czystości w sadzie i ograniczenie zachwaszczenia,
  • stosowanie płodozmianu i izolacji przestrzennej od innych upraw sadowniczych.

Zaleca się także konsultację z doradcami ochrony roślin oraz śledzenie komunikatów np. PIORiN.

Więcej o ochronie sadów można przeczytać w artykule ochrona sadownictwa Innvigo.