Zapoznaj się z nasza ofertą

Skorupik jabłoniowy

  1. INNVIGO
  2. Skorupik jabłoniowy

Spis treści

Charakterystyka skorupika jabłoniowego

Skorupik jabłoniowy (Parthenolecanium corni) to drobny pluskwiak z nadrodziny tarcznikowatych, należący do grupy szkodników ssących. Gatunek ten żywi się sokami roślin, a jego obecność w sadach może prowadzić do obniżenia zdrowotności drzew i jakości owoców. Dorosłe samice osiągają do 5 mm długości, mają brązowe, wypukłe ciało pokryte chitynowym pancerzykiem przypominającym skorupkę.

Występowanie i znaczenie gospodarcze

Skorupik jabłoniowy występuje powszechnie na terenie całej Polski, szczególnie w rejonach sadowniczych. Atakuje głównie jabłonie, ale notowany jest także na śliwach, gruszach i innych roślinach sadowniczych. Jego masowe występowanie może prowadzić do osłabienia drzew, zmniejszenia plonów oraz pogorszenia jakości owoców poprzez pokrycie ich spadzią i sadzami grzybowymi.

Objawy żerowania na jabłoni

Objawy obecności szkodnika to przede wszystkim:

  • obecność brązowych tarczek (formy dorosłe) na gałęziach i pędach,
  • występowanie spadzi – lepkiej wydzieliny będącej produktem ubocznym żerowania,
  • rozwój grzybów sadzakowych na powierzchni liści i owoców,
  • osłabienie wzrostu drzew, zamieranie drobnych pędów.

Profilaktyka i metody ograniczania liczebności

W profilaktyce występowania skorupika jabłoniowego zaleca się:

  • regularne lustracje sadu, szczególnie przed okresem wegetacyjnym,
  • usuwanie pędów z licznymi skupiskami tarczek,
  • wzmacnianie odporności drzew przez odpowiednie nawożenie i pielęgnację,
  • unikanie nadmiernego zagęszczenia koron drzew, co poprawia przewiewność i zmniejsza wilgotność mikroklimatu sprzyjającego rozwojowi szkodnika.

Zwalczanie skorupika jabłoniowego

Skuteczne zwalczanie skorupika jabłoniowego opiera się na monitoringu oraz terminowym stosowaniu zabiegów ochronnych. Kluczowy moment to faza wylęgu larw (tzw. „ruchome larwy”), kiedy szkodnik jest najbardziej wrażliwy na środki ochrony roślin. Zaleca się:

  • stosowanie preparatów olejowych w okresie bezlistnym (przed ruszeniem wegetacji),
  • zabiegi insektycydowe na początku wylęgu larw (najczęściej czerwiec),
  • rotację środków w celu ograniczenia ryzyka powstawania odporności.

Przykłady środków ochrony roślin i rekomendacje można znaleźć na stronie dotyczącej insektycydów do sadów.

Dodatkowo warto konsultować się z lokalnymi doradcami lub korzystać z informacji zamieszczanych przez instytucje takie jak PIORiN oraz Ministerstwo Rolnictwa.