Nikosulfuron

Spis treści

• Charakterystyka nikosulfuronu
• Mechanizm działania
• Zakres skuteczności
• Czynniki wpływające na efektywność
• Bezpieczeństwo i wpływ na środowisko

Charakterystyka nikosulfuronu

Nikosulfuron to substancja czynna należąca do grupy sulfonylomoczników, szeroko stosowana w ochronie roślin, zwłaszcza w uprawach zbożowych i kukurydzy. Znajduje zastosowanie jako herbicyd selektywny, działający głównie poprzez liście chwastów.

Mechanizm działania

Nikosulfuron hamuje aktywność enzymu syntetazy acetylomleczanowej (ALS), który odpowiada za syntezę aminokwasów rozgałęzionych: leucyny, izoleucyny i waliny. Blokowanie tego procesu prowadzi do zahamowania wzrostu i rozwoju chwastów, a następnie do ich obumarcia. Działanie substancji jest systemicze, co oznacza, że po aplikacji przenika do tkanek roślinnych i rozprzestrzenia się w całej roślinie.

Zakres skuteczności

Substancja czynna wykazuje wysoką skuteczność wobec wielu gatunków chwastów jednoliściennych oraz niektórych dwuliściennych. Do chwastów wrażliwych na działanie nikosulfuronu należą m.in.:

• chwastnica jednostronna,
• perz właściwy,
• wiechlina roczna,
• wyczyniec polny.

W przypadku chwastów dwuliściennych, skuteczność bywa ograniczona i zależy od fazy rozwojowej oraz warunków aplikacji.

Czynniki wpływające na efektywność

Na skuteczność działania nikosulfuronu mają wpływ następujące czynniki:

• faza rozwojowa chwastów (najlepszy efekt w fazie 2-6 liści),
• temperatura i wilgotność gleby i powietrza,
• brak opadów wkrótce po aplikacji (min. 6 godzin),
• unikanie mieszania z nawozami lub innymi środkami o nieznanej kompatybilności.

Bezpieczeństwo i wpływ na środowisko

Substancja czynna nikosulfuron jest sklasyfikowana jako względnie bezpieczna dla roślin uprawnych, jednak jej stosowanie powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami dotyczącymi dawek oraz terminów aplikacji. W przypadku gleb lekkich może występować zwiększone ryzyko fitotoksyczności. Substancja wykazuje małą mobilność w glebie, co ogranicza jej wypłukiwanie do wód gruntowych. Zgodnie z danymi instytucji takich jak Ministerstwo Rolnictwa czy PIORiN, nikosulfuron nie stwarza istotnego zagrożenia dla organizmów wodnych przy prawidłowym stosowaniu.