Spis treści
- Charakterystyka mączniaka rzekomego cebuli
- Objawy porażenia
- Warunki sprzyjające rozwojowi
- Profilaktyka i agrotechnika
- Zwalczanie mączniaka rzekomego cebuli
Charakterystyka mączniaka rzekomego cebuli
Mączniak rzekomy cebuli (Peronospora destructor) to jedna z najgroźniejszych chorób grzybowych atakujących cebulę zwyczajną, siedmiolatkę oraz szczypiorek. Patogen rozwija się zarówno na plantacjach towarowych, jak i w uprawach amatorskich, powodując znaczne straty plonu i jakości zebranych cebul. Choroba rozprzestrzenia się za pomocą zarodników konidialnych, które unoszą się z wiatrem i rozprzestrzeniają w warunkach wilgotnych.
Objawy porażenia
Pierwsze objawy występują najczęściej na starszych liściach w postaci wydłużonych, jasnozielonych plam. W warunkach wysokiej wilgotności na dolnej stronie liścia pojawia się fioletowoszary nalot sporangiów. Z czasem plamy ciemnieją, tkanki zamierają i liście zasychają. Zakażone rośliny mają osłabioną zdolność do fotosyntezy, co przekłada się na obniżenie masy cebul i ich jakości przechowalniczej.
Warunki sprzyjające rozwojowi
Mączniak rzekomy cebuli intensywnie rozwija się w temperaturach od 10 do 20°C i przy wysokiej wilgotności powietrza (powyżej 90%). Długotrwałe okresy deszczu, mgły oraz zagęszczona uprawa sprzyjają infekcji. Do infekcji pierwotnej dochodzi na skutek przetrwania patogenu w postaci oospor w resztkach roślinnych lub na cebuli dymce.
Profilaktyka i agrotechnika
Podstawowym elementem ograniczania ryzyka wystąpienia choroby jest przestrzeganie kilku zasad:
- stosowanie zdrowego materiału siewnego,
- zmianowanie z co najmniej 4-letnią przerwą w uprawie cebuli na tym samym polu,
- niszczenie resztek roślinnych po zbiorze i cebul porażonych chorobą,
- unikanie zbyt gęstego siewu i zapewnienie dobrej przewiewności uprawy,
- nawadnianie tylko rano, by liście mogły szybko obeschnąć.
Zwalczanie mączniaka rzekomego cebuli
Skuteczne ograniczenie mączniaka rzekomego cebuli wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego zabiegi agrotechniczne z chemiczną ochroną roślin. Zabiegi fungicydowe należy prowadzić zapobiegawczo lub natychmiast po zaobserwowaniu pierwszych objawów. Warto monitorować uprawy w okresach sprzyjających infekcji i stosować przemiennie preparaty o różnych mechanizmach działania, by ograniczyć ryzyko uodpornienia patogenu.
Dostosowanie programu ochrony do konkretnego stanowiska i warunków pogodowych pozwala na uzyskanie zdrowego plonu o wysokiej wartości handlowej. Więcej informacji o ochronie upraw znajdziesz na stronie Innvigo – uprawy.
Dodatkowo zaleca się regularną lustrację plantacji oraz korzystanie z systemów wspomagających podejmowanie decyzji w ochronie roślin.
Aktualne zalecenia dotyczące ochrony roślin można znaleźć na stronach instytucji takich jak Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi lub PIORiN.
