Zapoznaj się z nasza ofertą

Wilczomlecz obrotny

  1. INNVIGO
  2. Wilczomlecz obrotny

Spis treści

Występowanie i siedlisko

Wilczomlecz obrotny (Euphorbia helioscopia) to jednoroczny chwast dwuliścienny, szeroko rozpowszechniony w uprawach rolnych. Preferuje gleby średnio zlewne, żyzne, bogate w składniki pokarmowe. Cechuje się dużą adaptacyjnością do różnorodnych warunków siedliskowych, dlatego spotykany jest zarówno na polach uprawnych, jak i przydrożach czy ugorach.

Charakterystyka morfologiczna

Roślina osiąga wysokość od 10 do 40 cm. Ma charakterystyczne, jasnozielone liście o odwrotnie jajowatym kształcie i drobno ząbkowanych brzegach. Kwiaty zebrane są w baldachogrona, pojawiają się od kwietnia do października. Po uszkodzeniu wydziela białe mleczko, które może powodować podrażnienia skóry.

Szkodliwość wilczomlecza obrotnego

Chwast ten jest konkurencyjny wobec roślin uprawnych, zwłaszcza w początkowych fazach wzrostu. Silnie konkuruje o światło, wodę i składniki pokarmowe. Obecność wilczomlecza obrotnego może znacznie ograniczyć plonowanie takich roślin jak kukurydza, buraki cukrowe czy ziemniaki.

Identyfikacja w uprawach

Rozpoznanie wilczomlecza obrotnego jest stosunkowo proste dzięki jego unikalnemu pokrojowi i występowaniu charakterystycznego mleczka. Wczesna identyfikacja umożliwia szybsze wdrożenie odpowiednich środków zaradczych.

Metody zwalczania

Efektywna walka z wilczomleczem obrotnym wymaga kompleksowego podejścia:

  • Agrotechniczne: płytka uprawa przedsiewna, płodozmian, ograniczenie ugorowania;
  • Mechaniczne: bronowanie, pielenie międzyrzędowe;
  • Chemiczne: stosowanie herbicydów selektywnych dopasowanych do fazy rozwojowej chwastu oraz rodzaju uprawy. Przykładowe rozwiązania znajdują się w sekcji Wilczomlecz obrotny na stronie INNVIGO.

Wskazane jest również monitorowanie skuteczności zabiegów oraz unikanie stosowania tych samych substancji z różnych grup chemicznych, co zapobiega uodpornieniu chwastu.

Podsumowanie

Wilczomlecz obrotny to niebezpieczny chwast o szerokim spektrum występowania i dużej plastyczności siedliskowej. Jego szybkie rozpoznanie i zintegrowane metody zwalczania są kluczowe dla ograniczenia strat plonu. Warto śledzić rekomendacje instytucji naukowych, takich jak PIORiN, by dostosować ochronę do aktualnych zagrożeń i zaleceń.