Kistnik malinowiec

Spis treści

• Występowanie i znaczenie gospodarcze
• Identyfikacja kistnika malinowca
• Cykl życiowy i biologia szkodnika
• Szkody wyrządzane przez kistnika malinowca
• Monitoring i progowanie
• Metody zwalczania
• Podsumowanie

Występowanie i znaczenie gospodarcze

Kistnik malinowiec (Byturus tomentosus) to szkodnik występujący głównie na plantacjach malin, choć może też atakować jeżyny. Jego obecność prowadzi do obniżenia plonów oraz pogorszenia jakości owoców. Występuje w całej Polsce, a jego szkodliwość jest szczególnie wysoka w latach o łagodnym przebiegu wiosny.

Identyfikacja kistnika malinowca

Dorosły kistnik malinowiec to chrząszcz o długości 4–7 mm, barwy szarobrunatnej, pokryty gęstymi włoskami. Larwy są żółtawobiałe, z ciemniejszą głową, dorastają do 6 mm. Najczęściej spotyka się je wewnątrz owoców malin w okresie dojrzewania.

Cykl życiowy i biologia szkodnika

Kistnik malinowiec rozwija jedno pokolenie w roku. Zimuje w glebie w stadium larwalnym. Dorosłe chrząszcze pojawiają się w maju i żywią pąkami oraz kwiatami malin. Samice składają jaja w kwiatostanach. Larwy rozwijają się w owocach, powodując ich deformacje i zanieczyszczenia. Po zakończeniu rozwoju spadają do gleby, gdzie przechodzą przepoczwarczenie.

Szkody wyrządzane przez kistnika malinowca

Uszkodzenia powodowane przez kistnika malinowca obejmują niszczenie pąków i kwiatów, co skutkuje mniejszą liczbą owoców. Największe straty wynikają jednak z obecności larw wewnątrz owoców. Owoce stają się niezdatne do spożycia i tracą wartość handlową.

Monitoring i progowanie

Monitoring kistnika malinowca polega na obserwacji pąków i kwiatów malin w okresie wiosennym. Przekroczenie progu szkodliwości, który wynosi zwykle 2–3 chrząszcze na 10 roślin, stanowi sygnał do wdrożenia zabiegów ochronnych.

Metody zwalczania

Skuteczna ochrona przed kistnikiem malinowcem opiera się na połączeniu metod agrotechnicznych, biologicznych i chemicznych:

• Agrotechnika: usuwanie resztek roślinnych i głębokie przekopywanie gleby po zbiorach zmniejsza populację zimujących larw.
• Biologiczne: stosowanie pożytecznych organizmów glebowych wspomaga ograniczanie liczebności szkodnika.
• Chemiczne: zabiegi insektycydowe powinny być wykonywane w fazie pąków kwiatowych, przed złożeniem jaj. Dobór preparatów należy konsultować z aktualnym rejestrem środków ochrony roślin PIORiN.

Podsumowanie

Kistnik malinowiec jest jednym z głównych szkodników malin. Kluczowe znaczenie w ochronie plantacji ma terminowe rozpoznanie obecności owada, monitoring oraz odpowiedni dobór metod zwalczania. Działania zapobiegawcze oraz regularna kontrola upraw mogą znacząco ograniczyć straty plonów.

Więcej informacji o ochronie truskawek i malin można znaleźć na stronie INNVIGO