Dłużynka leszczynówka

Spis treści

Charakterystyka dłużynki leszczynówki
Występowanie i cykl życiowy
Szkody wyrządzane przez dłużynkę leszczynówkę
Monitoring i identyfikacja
Metody zwalczania
Działania prewencyjne

Charakterystyka dłużynki leszczynówki

Dłużynka leszczynówka (Curculio nucum) to chrzaszcz należący do rodziny ryjkowcowatych (Curculionidae). Osiąga około 6–8 mm długości i posiada charakterystyczny ryjek. Jest to szkodnik drzew orzechowych, szczególnie leszczyny, znany z poważnych szkód w sadach i uprawach plantacyjnych.

Występowanie i cykl życiowy

Gatunek ten występuje powszechnie w całej Europie. Dłużynka leszczynówka jest aktywna głównie latem, kiedy dorosłe osobniki wychodzą z gleby. Samice składają jaja do młodych owoców leszczyny. Larwy rozwijają się w ich wnętrzu, żywią sie jądrem orzecha, co prowadzi do jego deformacji i zniszczenia.

Szkody wyrządzane przez dłużynkę leszczynówkę

Największe szkody są powodowane przez larwy. Uszkodzone orzechy opadają przedwcześnie i nie nadają się do zbioru. W latach masowego występowania szkodnika straty plonu mogą sięgać nawet 70%.

Objawy obecności dłużynki leszczynówki

Przedwczesne opadanie owoców leszczyny
Obecność otworów na powierzchni orzechów
Obecność larw w wnętrzu orzecha

Monitoring i identyfikacja

Skuteczny monitoring dłużynki leszczynówki obejmuje obserwację dojrzałych owoców, pułapki feromonowe oraz śledzenie momentu wychodzenia chrząszczy z gleby. Zbieranie opadłych orzechów pozwala na ocenę skali zasiedlenia i potrzebę interwencji.

Metody zwalczania

Ochrona chemiczna

W walce z dłużynką leszczynówką stosuje się środki ochrony roślin dopuszczone do stosowania w sadach orzechowych. Zabiegi należy wykonywać na etapie intensywnego lotu chrząszczy, zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.