Misecznik śliwowy

Spis treści

• Wstęp
• Charakterystyka misecznika śliwowego
• Cykl życiowy i rozwój
• Objawy występowania
• Zagrożenia dla upraw
• Monitorowanie i prognozowanie
• Metody zwalczania
• Działania profilaktyczne
• Podsumowanie

Wstęp

Misecznik śliwowy to groźny szkodnik roślin sadowniczych, występujący przede wszystkim na śliwach, ale także na innych gatunkach drzew owocowych. Ze względu na jego szkodliwość i trudności w zwalczaniu, konieczna jest znajomość jego biologii oraz skutecznych metod prewencji i eliminacji.

Charakterystyka misecznika śliwowego

Misecznik śliwowy (Parthenolecanium corni) należy do rodziny misecznikowatych. Jest to pluskwiak różnoskrzydły, który charakteryzuje się wypukłym, tarczkowatym ciałem samic dorosłych. Młode larwy są niewielkie, jasnożółte, i rozprzestrzeniają się aktywnie po powierzchni rośliny.

Cykl życiowy i rozwój

Cykl życiowy misecznika śliwowego obejmuje jedno pokolenie w roku. Zimuje w stadium larwalnym, najczęściej w spękaniach kory. Wiosną przekształca się w osobnika dorosłego, a samice składają jaja, z których wylęgają się larwy – szkodliwe dla rośliny żarłoczne osobniki pierwszego stadium larwalnego.

Objawy występowania

Najczęstszym objawem obecności misecznika śliwowego są widoczne tarczki na pędach i gałęziach drzew. Z czasem może dochodzić do wydzielania rosy miodowej, która stanowi pożywkę dla grzybów sadzakowych. Może to powodować zahamowanie fotosyntezy, osłabienie wzrostu i spadek plonowania.

Zagrożenia dla upraw

Misecznik śliwowy może powodować poważne straty ekonomiczne. Oprócz bezpośredniego żądłowania roślin, gromadzenie się wydzieliny i sadzaka utrudnia wymianę gazową oraz estetykę owoców. Szkodnik ten szczególnie niebezpieczny jest dla sadów intensywnych i ekologicznych, gdzie ograniczone są możliwości stosowania środków chemicznych.

Monitorowanie i prognozowanie

W celu skutecznej ochrony konieczne jest systematyczne monitorowanie populacji. Obserwacje należy prowadzić wiosną, w okresie masowego pojawu larw. Pomocne są także pułapki lepowe oraz inspekcja pędów pod kątem obecności tarczek i wydzieliny.

Metody zwalczania

Zwalczanie misecznika śliwowego może być realizowane na kilka sposobów:

• Agrotechniczne – cięcie i usuwanie porażonych gałęzi, poprawa zdrowotności drzew przez nawożenie i nawadnianie.
• Biologiczne – stosowanie pożytecznych owadów drapieżnych i pasożytów.
• Chemiczne – stosowanie środków ochrony roślin w okresie aktywności larw (konieczne dostosowanie do fazy fenologicznej rośliny i terminu karencji).

Sprawdź listę aktualnych insektycydów INNVIGO.

Działania profilaktyczne

Profilaktyka obejmuje utrzymywanie sadu w dobrej kondycji, prześwietlanie koron drzew, usuwanie porażonych części oraz unikanie nadmiernego stosowania nawozów azotowych. Warto także dbać o obecność naturalnych wrogów szkodników, np. biedronek i pasożytniczych błonkówek.

Podsumowanie

Misecznik śliwowy stanowi istotne zagrożenie dla sadów owocowych, zwłaszcza śliw. Skuteczna ochrona przed tym szkodnikiem wymaga znajomości jego biologii, regularnych lustracji oraz łączenia różnych metod ochrony. Wczesna reakcja i profilaktyka to klucz do ograniczenia strat plonów.

Więcej informacji na temat ochrony roślin sadowniczych: Ochrona sadów INNVIGO.

Źródło naukowe: Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa.