Pchełka ziemna

Pchełka ziemna

Spis treści

• Występowanie i identyfikacja
• Cykl rozwojowy pchełki ziemnej
• Szkodliwość i objawy żerowania
• Monitoring i prognozowanie
• Metody zwalczania pchełki ziemnej
• Podsumowanie

Występowanie i identyfikacja

Pchełka ziemna (Alticini) to mały chrząszcz z rodziny stonkowatych, występujący powszechnie na terenie Polski. Najczęściej spotykany jest w uprawach rzepaku, gorczycy, kalafiora i innych roślin kapustowatych. Owad ten mierzy zaledwie kilka milimetrów, lecz jego skoczna natura i charakterystyczne uszkodzenia liści ułatwiają identyfikację.

Cykl rozwojowy pchełki ziemnej

Chrząszcz zimuje w warstwie ścierniska lub w glebie, a wiosną przemieszcza się na rośliny żerując na młodych liściach. Samice składają jaja w glebie, a larwy rozwijają się na korzeniach roślin. Pokolenie larwalne żeruje od czerwca do sierpnia, po czym następuje przepoczwarzenie i pojawienie się postaci dorosłych.

Szkodliwość i objawy żerowania

Pchełka ziemna może powodować znaczne straty w uprawach, zwłaszcza w okresie wschodów. Chrząszcze wygryzają otwory w liściach, tworząc tzw. „okienka”. Uszkodzenia mogą prowadzić do osłabienia roślin, opóźnienia wzrostu, a w skrajnych przypadkach nawet do ich zamierania.

Monitoring i prognozowanie

Skuteczna ochrona przed pchełką ziemną wymaga regularnego monitorowania upraw, zwłaszcza wczesną wiosną. Obserwacja liści oraz zastosowanie tablic lepnych pozwala na wczesne wykrycie obecności szkodnika. Warto również korzystać z prognoz agrometeorologicznych oraz zaleceń PIORiN.

Metody zwalczania pchełki ziemnej

Zabiegi agrotechniczne

Wczesny siew oraz staranna uprawa gleby ograniczają warunki sprzyjające zimowaniu chrząszczy. Istotna jest również likwidacja samosiewów i resztek pożniwnych, które mogą stanowić źródło pokarmu dla owadów dorosłych.

Metody chemiczne

W przypadku przekroczenia progu szkodliwości zaleca się zastosowanie środków ochrony roślin zarejestrowanych do zwalczania pchełki ziemnej. Lista aktualnych preparatów znajduje się na stronie INNVIGO – insektycydy.

Ochrona biologiczna

Coraz większe znaczenie zyskują metody biologiczne, w tym stosowanie entomopatogenicznych nicieni lub grzybów, które infekują larwy i ograniczają populację szkodnika bez szkody dla środowiska.

Podsumowanie

Pchełka ziemna to groźny szkodnik roślin kapustowatych, którego skuteczna kontrola wymaga połączenia metod agrotechnicznych, chemicznych oraz biologicznych. Regularny monitoring i szybka reakcja pozwalają na ograniczenie strat oraz zapewnienie zdrowego wzrostu roślin.

Dowiedz się więcej o ochronie kapusty oraz ochronie rzepaku na stronach produktowych Innvigo.