Maruna nadmorska (znana także jako maruna bezwonna) to roślina występująca pospolicie na obszarze całej Polski. Jak skutecznie zwalczać marunę nadmorską?
Maruna nadmorska (znana także jako maruna bezwonna) to roślina występująca pospolicie na obszarze całej Polski. Chwast ten zaliczany jest do grupy astrowatych, co oznacza, że posiada drobne kwiaty układające się w kształt koszyczka na szczycie łodygi. Tym samym, jest bardzo podobna do rumianku, z tą różnicą, że nie wydziela żadnego zapachu (stąd też jej nazwa) oraz nie posiada żadnych wartości leczniczych. Z uwagi na swoje podobieństwo do tego zioła jej potoczna nazwa to rumianek bezwonny.
Maruna nadmorska składa się ze wzniesionej na wysokość 25-60 centymetrów rozgałęzionej łodygi, nitkowatych liście oraz kwiatów, które na brzegach posiadają barwę białą, a wewnątrz żółtą. Kwiaty posiadają średnicę od jednego do kilku centymetrów.
Maruna nadmorska rozpoczyna okres zakwitu, w zależności od warunków atmosferycznych, w maju lub czerwcu, a koniec tego okresu przypada we wrześniu. Występuje ona zarówno w formie rośliny jarej i ozimej, najczęściej w formie jednorocznej, ale zdarza się także, że może przybierać formy rośliny wieloletniej.
GDZIE MOŻEMY SPOTKAĆ MARUNĘ NADMORSKĄ?
Z perspektywy rolników i sadowników jest powszechnym, trudnym w zwalczaniu chwastem. Maruna nadmorska występuje na polach uprawnych cechujących się dużą wilgotnością oraz bogatymi w składniki mineralne. Tym samym najczęściej zachwaszcza takie uprawy rolne, jak: zboża, buraki, rzepak, ziemniaki, kukurydza.
Skutkiem jej występowania jest wyjaławianie terenu, a co za tym idzie znaczne zmniejszenie ilości i jakości plonów. Nasiona maruny nadmorskiej są bardzo lekkie, co sprawia, że wraz z podmuchami wiatru bez problemu przenoszą się nie tylko w obrębie jednej uprawy, ale także na pobliskie pola, dlatego najlepiej pozbyć się tej rośliny w jak najwcześniejszym etapie jej rozwoju. Szacuje się, że rozprzestrzeniona w uprawie maruna nadmorska może powodować straty sięgające nawet około 30%.
ZWALCZANIE MARUNY NADMORSKIEJ
Maruna nadmorska może wydawać nawet kilkadziesiąt tysięcy nasion, które wykazują bardzo wysokie zdolności przetrwania – potrafią bez problemu przeczekać okres zimowy, zachowują swoje zdolności rozwoju wiele lat i często przechodzą nieuszkodzone przez układ pokarmowy zwierząt. Ze względu na ogromną liczbę nasion produkowanych przez roślinę w okresie zakwitu mogą one także przedostawać się do materiału siewnego skutecznie ograniczając również kolejne zbiory.
Jak skutecznie zwalczać marunę nadmorską? Przede wszystkim herbicydami, takimi jak np.: amidosulfuron, bentazon, bromoksynil, chlorosulfuron, chlopyralid, diflufenikan, fenmedifam, florasulam, izoproturon, metamitron, metazachlor, metobromuron, metsulfuron metylowy, napropamid, nikosulfuron, pirydat, piroksysulam, sulkotrion, tritasulfuron, tribenuron metylowy, triflusulfuron metylowy