Mszyca jabłoniowa

Spis treści

Występowanie i znaczenie gospodarcze
Identyfikacja mszycy jabłoniowej
Cykl życiowy i rozwój
Szkody powodowane przez mszyce
Monitoring i prognozowanie występowania
Metody zwalczania mszycy jabłoniowej
Przydatne źródła i linki

Występowanie i znaczenie gospodarcze

Mszyca jabłoniowa (Dysaphis plantaginea) jest jednym z najgroźniejszych szkodników sadów jabłoniowych w Polsce i Europie. Występuje powszechnie w rejonach uprawy jabłoni, gdzie powoduje znaczne straty gospodarcze.

Identyfikacja mszycy jabłoniowej

Mszyce jabłoniowe to owady o miękkim ciałku, koloru od jasnofioletowego po brunatnoszary. Osobniki bezskrzydłe mają długość ok. 2,5 mm. Na liściach żery występuje charakterystyczne zwijanie się blaszki w rynienkę.

Objawy obecności

Zwinięte liście z obecnością kolonii owadów,
Lepiąca spadzią powierzchnia liści i owoców,
Obecność form uskrzydlonych w okresie letnim.

Cykl życiowy i rozwój

Mszyca jabłoniowa zimuje w stadium jaja na pędach jabłoni. Wiosną wylęgają się larwy, które szybko rozpoczynają żery i rozmnażanie. W sezonie pojawia się do kilkunastu pokoleń. Latem część populacji przemieszcza się na babkę lancetowatą jako roślinę żywicielską wtórną.

Szkody powodowane przez mszyce

Mszyca jabłoniowa zasysa soki z młodych liści i pędów, co prowadzi do deformacji i zahamowania wzrostu. Wydzielana spadź jest pożywką dla grzybów sadzakowych, co dodatkowo pogarsza jakość plonu.

Największe zagrożenie

Największe szkody powstają w sadach młodych oraz przy silnych infekcjach wiosennych. Uszkodzone liście ograniczają fotosyntezę, a deformacje owoców obniżają wartość handlową.

Monitoring i prognozowanie występowania

Skuteczna ochrona wymaga monitorowania populacji. Obserwacje należy prowadzić od początku pękania pąków do stadium kwitnienia. Pomocne są:

lupy ręczne i tablice lepowę,
systematyczne przeglądy losowo wybranych pędów,
prognozy publikowane przez PIORiN.

Metody zwalczania mszycy jabłoniowej

Zwalczanie powinno opierać się na integrowanej ochronie roślin. W przypadku przekroczenia progu szkodliwości (ok. 15% pędów zasiedlonych):

Metody agrotechniczne

Wycinanie silnie zasiedlonych pędów,
Utrzymywanie bioróżnorodności w sadzie,
Wspomaganie populacji organizmów pożytecznych (np. biedronek, bzygowatych).

Metody chemiczne

Dobór preparatów powinien uwzględniać ich selektywność oraz moment aplikacji. Zaleca się rotację substancji aktywnych, aby ograniczyć ryzyko uodpornienia populacji mszyc. Warto zapoznać się z aktualnymi rekomendacjami na stronie INNVIGO – ochrona sadownictwa.