Maruna nadmorska (znana także jako maruna bezwonna) to roślina występująca pospolicie na obszarze całej Polski. Chwast ten zaliczany jest do grupy astrowatych, co oznacza, że posiada drobne kwiaty układające się w kształt koszyczka na szczycie łodygi. Tym samym, jest bardzo podobna do rumianku, z tą różnicą, że nie wydziela żadnego zapachu (stąd też jej nazwa) oraz nie posiada żadnych wartości leczniczych. Z uwagi na swoje podobieństwo do tego zioła jej potoczna nazwa to rumianek bezwonny. Maruna nadmorska składa się ze wzniesionej na wysokość 25-60 centymetrów rozgałęzionej łodygi, nitkowatych liście oraz kwiatów, które na brzegach posiadają barwę białą, a wewnątrz żółtą. Kwiaty posiadają średnicę od jednego do kilku centymetrów. Maruna nadmorska rozpoczyna okres zakwitu, w zależności od warunków atmosferycznych, w maju lub czerwcu, a koniec tego okresu przypada we wrześniu. Występuje ona zarówno w formie rośliny jarej i ozimej, najczęściej w formie jednorocznej, ale zdarza się także, że może przybierać formy rośliny wieloletniej.
GDZIE MOŻEMY SPOTKAĆ MARUNĘ NADMORSKĄ?
Z perspektywy rolników i sadowników jest powszechnym, trudnym w zwalczaniu chwastem. Maruna nadmorska występuje na polach uprawnych cechujących się dużą wilgotnością oraz bogatymi w składniki mineralne. Tym samym najczęściej zachwaszcza takie uprawy rolne, jak: zboża, buraki, rzepak, ziemniaki, kukurydza. Skutkiem jej występowania jest wyjaławianie terenu, a co za tym idzie znaczne zmniejszenie ilości i jakości plonów. Nasiona maruny nadmorskiej są bardzo lekkie, co sprawia, że wraz z podmuchami wiatru bez problemu przenoszą się nie tylko w obrębie jednej uprawy, ale także na pobliskie pola, dlatego najlepiej pozbyć się tej rośliny w jak najwcześniejszym etapie jej rozwoju. Szacuje się, że rozprzestrzeniona w uprawie maruna nadmorska może powodować straty sięgające nawet około 30%.
ZWALCZANIE MARUNY NADMORSKIEJ
Maruna nadmorska może wydawać nawet kilkadziesiąt tysięcy nasion, które wykazują bardzo wysokie zdolności przetrwania – potrafią bez problemu przeczekać okres zimowy, zachowują swoje zdolności rozwoju wiele lat i często przechodzą nieuszkodzone przez układ pokarmowy zwierząt. Ze względu na ogromną liczbę nasion produkowanych przez roślinę w okresie zakwitu mogą one także przedostawać się do materiału siewnego skutecznie ograniczając również kolejne zbiory. Jak skutecznie zwalczać marunę nadmorską? Przede wszystkim herbicydami, takimi jak np.: amidosulfuron, bentazon, bromoksynil, chlorosulfuron, chlopyralid, diflufenikan, fenmedifam, florasulam, izoproturon, metamitron, metazachlor, metobromuron, metsulfuron metylowy, napropamid, nikosulfuron, pirydat, piroksysulam, sulkotrion, tritasulfuron, tribenuron metylowy, triflusulfuron metylowy
