Spis treści
- Charakterystyka szarłatu szorstkiego
- Występowanie i siedlisko
- Rozmnażanie i cykl życiowy
- Szkodliwość w uprawach
- Zwalczanie szarłatu szorstkiego
Charakterystyka szarłatu szorstkiego
Szarłat szorstki (Amaranthus retroflexus) to jednoroczna roślina zielna należąca do rodziny szarłatowatych. Charakteryzuje się wzniesioną, rozgaęzioną łodygą pokrytą szorstkimi włoskami oraz szerokimi, jajowatymi liśćmi. Wyróżnia się kłębami zielonych, niepozornych kwiatów zebranych w gęste kłosy.
Występowanie i siedlisko
Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie, w tym również w Polsce, gdzie traktowany jest jako inwazyjny chwast. Występuje głównie na glebach żyznych, przewiewnych i dobrze nasłonecznionych. Cęsto spotykany jest w uprawach rolnych, ogrodach, na ugorach oraz wzdłuż dróg i kolei.
Rozmnażanie i cykl życiowy
Szarłat szorstki rozmnaża się wyłącznie generatywnie. Każda roślina może wytworzyć nawet do 100 000 drobnych nasion, które są bardzo żywotne i mogą przetrwać w glebie przez wiele lat. Kiełkowanie następuje wiosną przy odpowiedniej temperaturze i wilgotności.
Szkodliwość w uprawach
Szarłat szorstki jest szczególnie uciążliwy w uprawach kukurydzy, ziemniaka oraz buraka cukrowego. Konkurując z roślinami uprawnymi o wodę, światło i składniki pokarmowe, prowadzi do znacznych strat plonu. Dodatkowo utrudnia zbiór i może wpływać na jakość surowca.
Zwalczanie szarłatu szorstkiego
Zwalczanie tego chwastu wymaga zintegrowanych działań. Skuteczne metody obejmują:
- płytką uprawę pożniwną, ograniczającą wschody,
- stosowanie zmianowania,
- mechaniczne niszczenie siewek w początkowych fazach wzrostu,
- herbicydy selektywne stosowane zgodnie z technologią ochrony danej uprawy.
Dobór środków ochrony roślin powinien być dostosowany do fazy rozwojowej chwastu i warunków polowych. Przykłady technologii zwalczania chwastów można znaleźć w działach:
Dodatkowe informacje na temat metod zwalczania można znaleźć na stronach instytucji badawczych, takich jak PIORiN.
