Tasznik pospolity – charakterystyka, zagrożenie dla upraw i skuteczne zwalczanie
Tasznik pospolity (Capsella bursa-pastoris) to jeden z najczęściej występujących chwastów w uprawach rolniczych. Jego szybkie tempo wzrostu oraz duża zdolność do rozsiewania sprawiają, że może stanowić poważne zagrożenie dla roślin uprawnych. Konkurując o wodę, światło i składniki odżywcze, negatywnie wpływa na wzrost i rozwój upraw, obniżając ich plonowanie.
Jak rozpoznać tasznika pospolitego?
Tasznik pospolity to roślina jednoroczna lub dwuletnia z rodziny kapustowatych. Osiąga wysokość od 10 do 50 cm i jest łatwo rozpoznawalny dzięki charakterystycznym trójkątnym łuszczynom, przypominającym kształtem sakiewkę. Kwitnie niemal przez cały rok, a jego nasiona mogą przetrwać w glebie przez wiele lat, co utrudnia jego całkowite wyeliminowanie.
Gdzie występuje tasznik pospolity?
Tasznik pospolity można znaleźć na polach uprawnych, w ogrodach, przy drogach oraz na ugorach. Preferuje gleby bogate w azot, o umiarkowanej wilgotności. Najczęściej pojawia się w uprawach zbóż, rzepaku, kukurydzy, buraków cukrowych oraz roślin strączkowych.
Dlaczego tasznik pospolity jest zagrożeniem dla upraw?
Obecność tasznika pospolitego w uprawach niesie ze sobą kilka negatywnych skutków:
- Konkurencja o wodę i składniki odżywcze – osłabia wzrost roślin uprawnych.
- Szybkie rozprzestrzenianie się – produkuje ogromne ilości nasion, które mogą przetrwać w glebie.
- Rezerwuar chorób i szkodników – może przenosić patogeny groźne dla roślin uprawnych.
- Trudność w zwalczaniu – dzięki wysokiej zdolności kiełkowania tasznik może pojawiać się w uprawach wielokrotnie w ciągu sezonu.
Jak skutecznie zwalczać tasznika pospolitego?
Najlepsze efekty w zwalczaniu tasznika pospolitego daje kombinacja metod agrotechnicznych i chemicznych.
Metody agrotechniczne
- Odpowiedni płodozmian – zmniejsza ryzyko masowego zachwaszczenia.
- Podorywka i bronowanie – eliminacja młodych siewek przed siewem rośliny uprawnej.
- Gęsty siew roślin uprawnych – ogranicza przestrzeń do wzrostu chwastów.
Substancje czynne skuteczne w zwalczaniu tasznika pospolitego
W walce z tasznikiem pospolitym skuteczne są herbicydy zawierające następujące substancje czynne:
- Pikloram – działa systemicznie i skutecznie eliminuje chwasty dwuliścienne.
- Florasulam – inhibitor enzymu ALS, hamujący wzrost chwastów we wczesnych fazach rozwoju.
- Rimsulfuron – selektywny herbicyd hamujący wzrost i rozwój tasznika.
- Mezotrion – inhibitor biosyntezy karotenoidów, skuteczny przeciwko chwastom dwuliściennym.
- Tifensulfuron metylowy – skutecznie zwalcza chwasty w zbożach, w tym tasznika.
- Napropamid – działa doglebowo, hamując kiełkowanie chwastów.
- Chlomazon – ogranicza wzrost chwastów poprzez blokowanie syntezy chlorofilu.
- Diflufenikan – stosowany doglebowo, hamuje kiełkowanie chwastów.
- Flufenacet – skuteczny w zwalczaniu chwastów jednoliściennych i niektórych dwuliściennych.
- Izoksaflutol – inhibitor biosyntezy karotenoidów, skutecznie ogranicza rozwój chwastów.
- Terbutylazyna – doglebowa substancja czynna ograniczająca wschody chwastów.
- Nikosulfuron – skuteczny herbicyd stosowany głównie w uprawie kukurydzy.
- Metazachlor – działający doglebowo, skuteczny w eliminacji chwastów w rzepaku.
Kiedy stosować herbicydy?
Najlepsze efekty uzyskuje się przy aplikacji herbicydów we wczesnych fazach wzrostu tasznika pospolitego (do fazy 4 liści). Zabiegi chemiczne należy przeprowadzać w optymalnych warunkach pogodowych, aby zapewnić ich najwyższą skuteczność.
Podsumowanie
Tasznik pospolity to uciążliwy chwast, który może prowadzić do znacznych strat w plonach. Jego zwalczanie wymaga zintegrowanego podejścia, łączącego metody mechaniczne i chemiczne. Stosowanie odpowiednich substancji czynnych, takich jak pikloram, florasulam, rimsulfuron, mezotrion, tifensulfuron metylowy, napropamid, chlomazon, diflufenikan, flufenacet, izoksaflutol, terbutylazyna, nikosulfuron i metazachlor, pozwala skutecznie ograniczyć występowanie tasznika i chronić uprawy przed zachwaszczeniem.
